Wydarzenia
Rekolekcje w Skrzatuszu
6-8 marca 2023 r.
Skrzatusz (niem. Schrotz) – wieś w Polsce, położona w
województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim, w gminie Szydłowo.
Wieś królewska starostwa wałeckiego, pod koniec XVI wieku
leżała w powiecie wałeckim województwa poznańskiego.
W latach 1975-1998 wieś administracyjnie należała do
województwa pilskiego.
We wsi znajduje się sanktuarium maryjne z barokowym
kościołem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, zbudowanym w latach 1687-1694
jako wotum za odsiecz wiedeńską.
Pierwsze wzmianki o Skrzatuszu pochodzą z roku 1438.
Właścicielem wsi był Jan Kostka. W roku 1575 do miejscowego kościoła
sprowadzono gotycką figurkę Matki Bożej Bolesnej (piety) z 1. poł. XV wieku.
Miejscowość ta stała się miejscem pielgrzymkowym szeroko znanym w całej
Wielkopolsce, co doprowadziło do utworzenia 1 stycznia 1658 roku samodzielnej
placówki duszpasterskiej. Od 1650 Skrzatusz był rezydencją starostów
nowodworskich, bywali tu polscy królowie Jan III Sobieski i Stanisław
Leszczyński.
Dzięki staraniom starosty nowodworskiego Wojciecha
Konstantyna z Goraja Brezy 15 września 1660 roku biskup Wojciech Tholibowski
odłączył Skrzatusz od Wałcza i erygował samodzielną parafię. Pierwszym
proboszczem parafii został ksiądz Jakub Krueński. W związku z powstaniem
parafii, za przykładem króla Jana III Sobieskiego, w latach 1683-1694 Wojciech
Breza zafundował w Skrzatuszu nową murowaną świątynię, która została obdarzona
wezwaniem Wniebowzięcia NMP. Konsekracji kościoła dokonał w niedzielę „Laetare”
6 marca 1701 roku, biskup pomocniczy poznański, Hieronim Wierzbowski. Po
zwycięskiej wojnie przeciw Turkom i Tatarom Jan III Sobieski 20 września 1690
roku specjalnym przywilejem powiększył dochody skrzatuskiego kościoła. Parafia
została zrównana w swoich prawach z wielkimi parafiami miejskimi.
Wieś została włączona do Prus w wyniku I rozbioru
Rzeczypospolitej w 1772. W 1945 miejscowość ponownie znalazła się w granicach
Polski.