Proboszczowie
Parafia > Kapłani w parafii
Proboszczowie i administratorzy
Zgodnie z wielowiekową praktyką Kościoła, duszpasterstwo i zarząd parafii powierza się kapłanom, których nazywa się proboszczami (łac. parochus - co oznacza przełożonego, rządcę) lub plebanami (łac. plebs - czyli ten który przewodzi).
W różny sposób dokonywano nominacji proboszczów, w zależności od tego czy dany kościół był wzniesiony przez samą diecezję, czy też powstał na skutek jakiejś fundacji. Synod rzymski z 826 r. wspomina o zgodzie ze strony wiernych należących do parafii natomiast w kościołach, które stanowiły własność osób fizycznych czy prawnych, proboszcz był prezentowany przez fundatora a zatwierdzany przez biskupa. Jednak w postanowieniach Soboru Laterańskiego I z 1123 r., czyli w okresie, na który datuje się powstanie Wyszogrodu i kościoła wyszogrodzkiego, spotykamy zarządzenie, że do biskupów należy nominacja prezbiterów w kościołach parafialnych, i że przed nim są odpowiedzialni za duszpasterstwo. Dekret Soboru Watykańskiego II o pasterskich zadaniach biskupów w Kościele tak mówi na temat proboszczów: “ze szczególnego względu współpracownikami biskupa są proboszczowie, którym jako właściwym pasterzom powierza się pieczę nad duszami, w określonej części diecezji pod jego zwierzchnictwem”. Definicję proboszcza podaje również kanon 519 Prawa Kanonicznego: “Proboszcz jest własnym pasterzem powierzonej sobie parafii, wypełniającym pasterską troskę o zleconą mu wspólnotę pod władzą biskupa diecezjalnego. Powołany jest do uczestnictwa w podejmowanej przez biskupa posłudze, ażeby dla tejże wspólnoty wykonywał funkcje nauczania, uświęcania i kierowania, przy współpracy także innych prezbiterów i diakonów oraz świadczących pomoc świeckich z zachowaniem przepisów prawa”.
Prawo Kanoniczne wypowiada się jeszcze w kwestii tzw. administratorów, mówi: “Gdy parafia zostaje opróżniona albo proboszcz na skutek uwięzienia, zesłania, wygnania, niezdolności, choroby lub innej przyczyny, nie może wypełniać pasterskiej posługi w parafii, biskup diecezjalny winien jak najszybciej mianować zarządcę - administratora, a więc kapłana, który by zastępował proboszcza.” Administrator posiada te same prawa i obowiązki co proboszcz, lecz nie jest pełnoprawnym proboszczem.
Ze względu na brak dostatecznych źródeł, jest niemożliwym przedstawienie wszystkich sylwetek proboszczów i administratorów przebywających w parafii wyszogrodzkiej a później fordońskiej do XVII w. Wiek XVIII – XX obfitują już w dużo bogatszą dokumentację i opracowania. Na ich podstawie, w miarę możliwości, spróbujemy tu przybliżyć sobie sylwetki duszpasterzy pracujących w naszej parafii na przestrzeni blisko 10 wieków.
Proboszczowie i administratorzy parafii wyszogrodzkiej później fordońskiej.
1198 proboszcz Jan
Wspomniany w dokumencie z 1198 r. z okazji konsekracji kościoła w Świeciu.
1349 proboszcz Jan (Joannes Visegrodiensis)
Wspomniany w dokumencie z 10.09.1349 r. potwierdzającym pierwotne uposażenie kościoła przez Kazimierza szczecińskiego.
1375 n.n. wzmiankowany
1382 n.n. wzmiankowany
1435 n.n. proboszcz fordoński
do ok. 1521 Marcin z Bydgoszczy
od 11.03.1521 Andrzej Mandecki
wikariusz wieczysty katedry gnieźnieńskiej
1577 - ok. 1590 proboszcz Jan Kokalewski
kanonik
do 1597 proboszcz Franciszek Łącki
sufragan włocławski
1598 – 1607 proboszcz Baltazar Miaskowski
Sufragan włocławski (herbu Leliwa). Ur. w Smogorzewie, (pow. Kościamski). Syn Jana i Zofii Chełkowskiej.W 1589 r. podjął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Krakowskiego. W 1593 r. bp. Hieronim Rozrażewski powierzył mu godność kanonika kapituły włocławskiej. Otrzymał tytuł dra teologii. Zm. 19.04.1632 r., pochowany został w kaplicy katedry włocławskiej.
do 1642 proboszcz Mateusz Jan Judycki
Oficjał gdański i archidiakon, zmarł 20.04.1667 r.
1712 proboszcz Stanisław Kiewarski
kanonik płocki
1715 proboszcz Marcin Zorański
kanonik warszawski, oficjał bydgoski
1718 – (1748) proboszcz Szymon Minkiewicz
kanonik kruszwicki, oficjał bydgoski
1753 proboszcz Dąbrowicki
1754 proboszcz Leopold Nossowski
kanonik kruszwicki
ok. 1778 proboszcz Szymon Kiełczewski
kustosz włocławski, kanonik kujawski
1800 – 1839 proboszcz Ignacy (Ignatzy) Krieger
Ur. 12.01.1769 r. Studiował w Seminarium Duchownym w Pelplinie, tam też 1790 r. otrzymał święcenia kapłańskie. W 1812 otrzymał tytuł kanonika chełmińskiego. Zm. 26.10.1839 r. w Fordonie, gdzie pochowany został na cmentarzu przy ul. Cechowej. (Grób nr L/5/8).
19.05.1840 – 1850 proboszcz Andrzej Schoenke
Ur. 20.05.1804 r. w Człuchowie w rodzinie Jana i Anny Knitter. W latach 1815 - 1822 kształcił się w gimnazjum chojnickim, a w 1822 wstąpił do Seminarium Duchownego w Chełmnie. Studia teologiczne kontynuował na Uniwersytecie Wrocławskim w latach 1823 - 1826. Święcenia kapłańskie otrzymał w dniu 09.06.1827 r. Był wikariuszem następnie proboszczem i dziekanem w Kamieniu. Jako proboszcz w Fordonie pełnił również obowiązki dziekana i inspektora szkół. Został kanonikiem Kapituły Katedralnej (20.08.1851) i zamieszkał w Pelplinie, pełniąc do roku 1872 obowiązki radcy Gen. Wikariatu. Zm. 21.01.1882 r. w Pelplinie.
2.09.1851 – 29.04.1879 proboszcz Jan Gramse
Ur. 16.02.1802 r. w Kościerzynie w rodzinie Tomasza Gramse i Marianny z Pysznickich. Po studiach teologicznych otrzymał 13.06.1829 r. święcenia kapłańskie. Był proboszczem w Koronowie, następnie w Fordonie gdzie w 1855 r. założył Bractwo Trzeźwości. W latach 1851-1872 pełnił funkcję dziekana fordońskiego. Był wizytatorem szkół ludowych. 08.06.1858 r. został kanonikiem honorowym kolegiaty kaliskiej. Posiadał order Orła Czerwonego III klasy. Zm. 29.04 1879 r. w Fordonie. Pochowany na cmentarzu przy ul. Cechowej. (Grób nr L/2/2).
1873 – 1879 (wikariusz)
1879 – 1882 administrator Juliusz Wermuth
Ur. 09.01.1837 r. w Rybniku na Śląsku w rodzinie Augustyna i Beaty Nowak. Kształcił się w Gimnazjum chełmińskim oraz w gimnazjum w Głubczycach. W latach 1866 - 1870 studiował w Seminarium Duchownym w Pelplinie gdzie w dniu 11.06.1870 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Był Wikarym w Miłobądzu, Zakrzewie, Chojnicach i w Fordonie gdzie po śmierci proboszcza ks. Gramse zarządzał Parafią. Jako proboszcz urzędował w Szembruku. Zm. 17.08.1907 r. w Łasinie.
1882 – 1883 proboszcz Robert Reymann
Ur. 12.03.1823 r. w Kłodzku. Kształcił się w gimnazjum w Kłodzku. W 1844 r. rozpoczął studia na Uniwersytecie we Wrocławiu, a od 1846 w Seminarium Duchownym w Pelplinie gdzie otrzymał święcenia 07.06.1849 r. Był wikarym w Czersku, proboszczem w Ugoszczy. Dnia 15.04.1882 r. przeniósł się jako proboszcz do Fordonu gdzie w krótkim czasie dokonał renowacji kościoła parafialnego. Zm. 09.11.1883 r. w Fordonie. Pochowany na cmentarzu przy ul. Cechowej. (Grób nr A/1/6).
1883 – 1884 administrator Konstanty Podlaszewski
Ur. 15.11.1852 r. w Grzybnie w rodzinie Marcina i Rozalii Wollenberg. Kształcił się w gimnazjum chełmińskim. W latach 1870-1873 studiował w Seminarium Duchownym w Pelplinie, w Munster i na Uniwersytecie we Wrocławiu. Święcenia kapłańskie otrzymał w Ratyzbonie 10.06.1877 r. Ze względu na Kulturkampf rozpoczął pracę jako wikariusz dopiero w 1882 r. w Fordonie, gdzie po śmierci proboszcza zarządzał parafią. Następnie był administratorem w Białutach, proboszczem w Płowężu, w Polskim Brzoziu oraz w Skórczu. Zm. w Skórczu 10.10.1916 r.
1884 – 1927 proboszcz Juliusz Schmidt
Ur. 12 lipca 1837 r. w Kartuzach w rodzinie pocztmistrza Wilhelma - ewangelika i Zofii Kaczerowskiej. Tam też zdobył maturę, po której w latach 1858 -1860 studiował teologię w Munster, później w latach 1860-1862 w Pelplinie, gdzie 4 maja 1862 roku otrzymał święcenia kapłańskie. W Chełmnie był kapelanem u sióstr Szarytek, wikarym w Toruniu oraz proboszczem w Bobrowie. Jako proboszcz w Fordonie pracował od 13 listopada 1884 r. do 1927 r. Wybudował tu nową plebanię oraz w latach 1896-1912 pełnił obowiązki dziekana dekanatu fordońskiego. Był honorowym członkiem Towarzystwa Ludowego we Fordonie. Ze względu na angażowanie się w jego działalność, jak i innych polskich stowarzyszeń działających w Fordonie, znajdował się pod stałą obserwacją władz pruskich, o czym mówią policyjne meldunki przesyłane do Landrata w Bydgoszczy.
W latach 1900-1921 należał do Towarzystwa Naukowego w Toruniu. Odznaczony był Orderem Orła Czerwonego IV klasy. Ze względu na wiek i chorobę, w latach 1920-1927 parafią zarządzali administratorzy. W roku 1927 przeszedł na emeryturę.
Zmarł w Fordonie, 20 marca 1929 roku, w wieku 92 lat. Pochowany na cmentarzu przy ul. Cechowej. (Grób nr A/3/3).
20.06.1922 – 1925 administrator Bolesław Piechowski
Zgodnie z wielowiekową praktyką Kościoła, duszpasterstwo i zarząd parafii powierza się kapłanom, których nazywa się proboszczami (łac. parochus - co oznacza przełożonego, rządcę) lub plebanami (łac. plebs - czyli ten który przewodzi).
W różny sposób dokonywano nominacji proboszczów, w zależności od tego czy dany kościół był wzniesiony przez samą diecezję, czy też powstał na skutek jakiejś fundacji. Synod rzymski z 826 r. wspomina o zgodzie ze strony wiernych należących do parafii natomiast w kościołach, które stanowiły własność osób fizycznych czy prawnych, proboszcz był prezentowany przez fundatora a zatwierdzany przez biskupa. Jednak w postanowieniach Soboru Laterańskiego I z 1123 r., czyli w okresie, na który datuje się powstanie Wyszogrodu i kościoła wyszogrodzkiego, spotykamy zarządzenie, że do biskupów należy nominacja prezbiterów w kościołach parafialnych, i że przed nim są odpowiedzialni za duszpasterstwo. Dekret Soboru Watykańskiego II o pasterskich zadaniach biskupów w Kościele tak mówi na temat proboszczów: “ze szczególnego względu współpracownikami biskupa są proboszczowie, którym jako właściwym pasterzom powierza się pieczę nad duszami, w określonej części diecezji pod jego zwierzchnictwem”. Definicję proboszcza podaje również kanon 519 Prawa Kanonicznego: “Proboszcz jest własnym pasterzem powierzonej sobie parafii, wypełniającym pasterską troskę o zleconą mu wspólnotę pod władzą biskupa diecezjalnego. Powołany jest do uczestnictwa w podejmowanej przez biskupa posłudze, ażeby dla tejże wspólnoty wykonywał funkcje nauczania, uświęcania i kierowania, przy współpracy także innych prezbiterów i diakonów oraz świadczących pomoc świeckich z zachowaniem przepisów prawa”.
Prawo Kanoniczne wypowiada się jeszcze w kwestii tzw. administratorów, mówi: “Gdy parafia zostaje opróżniona albo proboszcz na skutek uwięzienia, zesłania, wygnania, niezdolności, choroby lub innej przyczyny, nie może wypełniać pasterskiej posługi w parafii, biskup diecezjalny winien jak najszybciej mianować zarządcę - administratora, a więc kapłana, który by zastępował proboszcza.” Administrator posiada te same prawa i obowiązki co proboszcz, lecz nie jest pełnoprawnym proboszczem.
Ze względu na brak dostatecznych źródeł, jest niemożliwym przedstawienie wszystkich sylwetek proboszczów i administratorów przebywających w parafii wyszogrodzkiej a później fordońskiej do XVII w. Wiek XVIII – XX obfitują już w dużo bogatszą dokumentację i opracowania. Na ich podstawie, w miarę możliwości, spróbujemy tu przybliżyć sobie sylwetki duszpasterzy pracujących w naszej parafii na przestrzeni blisko 10 wieków.
Proboszczowie i administratorzy parafii wyszogrodzkiej później fordońskiej.
1198 proboszcz Jan
Wspomniany w dokumencie z 1198 r. z okazji konsekracji kościoła w Świeciu.
1349 proboszcz Jan (Joannes Visegrodiensis)
Wspomniany w dokumencie z 10.09.1349 r. potwierdzającym pierwotne uposażenie kościoła przez Kazimierza szczecińskiego.
1375 n.n. wzmiankowany
1382 n.n. wzmiankowany
1435 n.n. proboszcz fordoński
do ok. 1521 Marcin z Bydgoszczy
od 11.03.1521 Andrzej Mandecki
wikariusz wieczysty katedry gnieźnieńskiej
1577 - ok. 1590 proboszcz Jan Kokalewski
kanonik
do 1597 proboszcz Franciszek Łącki
sufragan włocławski
1598 – 1607 proboszcz Baltazar Miaskowski
Sufragan włocławski (herbu Leliwa). Ur. w Smogorzewie, (pow. Kościamski). Syn Jana i Zofii Chełkowskiej.W 1589 r. podjął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Krakowskiego. W 1593 r. bp. Hieronim Rozrażewski powierzył mu godność kanonika kapituły włocławskiej. Otrzymał tytuł dra teologii. Zm. 19.04.1632 r., pochowany został w kaplicy katedry włocławskiej.
do 1642 proboszcz Mateusz Jan Judycki
Oficjał gdański i archidiakon, zmarł 20.04.1667 r.
1712 proboszcz Stanisław Kiewarski
kanonik płocki
1715 proboszcz Marcin Zorański
kanonik warszawski, oficjał bydgoski
1718 – (1748) proboszcz Szymon Minkiewicz
kanonik kruszwicki, oficjał bydgoski
1753 proboszcz Dąbrowicki
1754 proboszcz Leopold Nossowski
kanonik kruszwicki
ok. 1778 proboszcz Szymon Kiełczewski
kustosz włocławski, kanonik kujawski
1800 – 1839 proboszcz Ignacy (Ignatzy) Krieger
Ur. 12.01.1769 r. Studiował w Seminarium Duchownym w Pelplinie, tam też 1790 r. otrzymał święcenia kapłańskie. W 1812 otrzymał tytuł kanonika chełmińskiego. Zm. 26.10.1839 r. w Fordonie, gdzie pochowany został na cmentarzu przy ul. Cechowej. (Grób nr L/5/8).
19.05.1840 – 1850 proboszcz Andrzej Schoenke
Ur. 20.05.1804 r. w Człuchowie w rodzinie Jana i Anny Knitter. W latach 1815 - 1822 kształcił się w gimnazjum chojnickim, a w 1822 wstąpił do Seminarium Duchownego w Chełmnie. Studia teologiczne kontynuował na Uniwersytecie Wrocławskim w latach 1823 - 1826. Święcenia kapłańskie otrzymał w dniu 09.06.1827 r. Był wikariuszem następnie proboszczem i dziekanem w Kamieniu. Jako proboszcz w Fordonie pełnił również obowiązki dziekana i inspektora szkół. Został kanonikiem Kapituły Katedralnej (20.08.1851) i zamieszkał w Pelplinie, pełniąc do roku 1872 obowiązki radcy Gen. Wikariatu. Zm. 21.01.1882 r. w Pelplinie.
2.09.1851 – 29.04.1879 proboszcz Jan Gramse
Ur. 16.02.1802 r. w Kościerzynie w rodzinie Tomasza Gramse i Marianny z Pysznickich. Po studiach teologicznych otrzymał 13.06.1829 r. święcenia kapłańskie. Był proboszczem w Koronowie, następnie w Fordonie gdzie w 1855 r. założył Bractwo Trzeźwości. W latach 1851-1872 pełnił funkcję dziekana fordońskiego. Był wizytatorem szkół ludowych. 08.06.1858 r. został kanonikiem honorowym kolegiaty kaliskiej. Posiadał order Orła Czerwonego III klasy. Zm. 29.04 1879 r. w Fordonie. Pochowany na cmentarzu przy ul. Cechowej. (Grób nr L/2/2).
1873 – 1879 (wikariusz)
1879 – 1882 administrator Juliusz Wermuth
Ur. 09.01.1837 r. w Rybniku na Śląsku w rodzinie Augustyna i Beaty Nowak. Kształcił się w Gimnazjum chełmińskim oraz w gimnazjum w Głubczycach. W latach 1866 - 1870 studiował w Seminarium Duchownym w Pelplinie gdzie w dniu 11.06.1870 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Był Wikarym w Miłobądzu, Zakrzewie, Chojnicach i w Fordonie gdzie po śmierci proboszcza ks. Gramse zarządzał Parafią. Jako proboszcz urzędował w Szembruku. Zm. 17.08.1907 r. w Łasinie.
1882 – 1883 proboszcz Robert Reymann
Ur. 12.03.1823 r. w Kłodzku. Kształcił się w gimnazjum w Kłodzku. W 1844 r. rozpoczął studia na Uniwersytecie we Wrocławiu, a od 1846 w Seminarium Duchownym w Pelplinie gdzie otrzymał święcenia 07.06.1849 r. Był wikarym w Czersku, proboszczem w Ugoszczy. Dnia 15.04.1882 r. przeniósł się jako proboszcz do Fordonu gdzie w krótkim czasie dokonał renowacji kościoła parafialnego. Zm. 09.11.1883 r. w Fordonie. Pochowany na cmentarzu przy ul. Cechowej. (Grób nr A/1/6).
1883 – 1884 administrator Konstanty Podlaszewski
Ur. 15.11.1852 r. w Grzybnie w rodzinie Marcina i Rozalii Wollenberg. Kształcił się w gimnazjum chełmińskim. W latach 1870-1873 studiował w Seminarium Duchownym w Pelplinie, w Munster i na Uniwersytecie we Wrocławiu. Święcenia kapłańskie otrzymał w Ratyzbonie 10.06.1877 r. Ze względu na Kulturkampf rozpoczął pracę jako wikariusz dopiero w 1882 r. w Fordonie, gdzie po śmierci proboszcza zarządzał parafią. Następnie był administratorem w Białutach, proboszczem w Płowężu, w Polskim Brzoziu oraz w Skórczu. Zm. w Skórczu 10.10.1916 r.
1884 – 1927 proboszcz Juliusz Schmidt
Ur. 12 lipca 1837 r. w Kartuzach w rodzinie pocztmistrza Wilhelma - ewangelika i Zofii Kaczerowskiej. Tam też zdobył maturę, po której w latach 1858 -1860 studiował teologię w Munster, później w latach 1860-1862 w Pelplinie, gdzie 4 maja 1862 roku otrzymał święcenia kapłańskie. W Chełmnie był kapelanem u sióstr Szarytek, wikarym w Toruniu oraz proboszczem w Bobrowie. Jako proboszcz w Fordonie pracował od 13 listopada 1884 r. do 1927 r. Wybudował tu nową plebanię oraz w latach 1896-1912 pełnił obowiązki dziekana dekanatu fordońskiego. Był honorowym członkiem Towarzystwa Ludowego we Fordonie. Ze względu na angażowanie się w jego działalność, jak i innych polskich stowarzyszeń działających w Fordonie, znajdował się pod stałą obserwacją władz pruskich, o czym mówią policyjne meldunki przesyłane do Landrata w Bydgoszczy.
W latach 1900-1921 należał do Towarzystwa Naukowego w Toruniu. Odznaczony był Orderem Orła Czerwonego IV klasy. Ze względu na wiek i chorobę, w latach 1920-1927 parafią zarządzali administratorzy. W roku 1927 przeszedł na emeryturę.
Zmarł w Fordonie, 20 marca 1929 roku, w wieku 92 lat. Pochowany na cmentarzu przy ul. Cechowej. (Grób nr A/3/3).
20.06.1922 – 1925 administrator Bolesław Piechowski
Życiorys ks. Belesława Piechowskiego - więcej>>>
1924 – 1925 administrator Józef Grzemski
Ur. 14 marca 1889 r. w Lidzbarku Welskim. Po studiach w Seminarium Duchownym w Pelplinie otrzymał 29 marca 1914 r. święcenia kapłańskie. Był wikarym w Grudziądzu, Czersku, Jeleńczu, Łęgu oraz Świeciu. W Fordonie przebywał od 1924 r. do czerwca 1925 r. Został urlopowany z powodu choroby. Potem pracował jako kapelan w Żurawiej Kępie. Zmarł w Chełmnie 2 września 1939 r.
1925 – 1927 administrator Wenceslaus Pruszak
Ur. w 1890 r. Wyświęcony 10 lipca 1921 r. w Pelplinie. W Fordonie pełnił swą funkcję od 1925 do 1927 roku.
19.09.1927 – 29.12.1937 proboszcz Leon Gawin-Gostomski
Ur. 17 grudnia 1881 r. w Wąbrzeźnie, był synem Mariana burmistrza miasta Wąbrzeźno i Berty z Etterów. Kształcił się w Gimnazjum w Poznaniu i od 1895 r. w Chełmnie, gdzie w roku 1901 złożył egzamin dojrzałości. W Berlinie i w Królewcu odbywał studia filozoficzne, natomiast teologiczne we Fryburgu Szwajcarskim i w Seminarium Duchownym w Pelplinie. Po święceniach, które otrzymał 21 marca 1909 r. osiadł jako wikary w Brodnicy, po kolejnych placówkach duszpasterskich (Gniew, Czersk, Piaseczno) otrzymał probostwo w Rajkowach. Był w tym czasie sekretarzem Związku Kapłanów Diecezji Chełmińskiej „Unitas” oraz został delegatem na pierwszy zjazd przedstawicieli diecezjalnych organizacji kapłańskich w Rzeczypospolitej Polskiej w Kielcach. Do Fordonu przybył 19 września 1927 r., by dzień później rozpocząć pracę jako nowy proboszcz parafii w najtrudniejszym dla niej okresie, mianowicie w momencie rozpoczęcia budowy kościoła. Mimo kryzysu gospodarczego ukończył budowę i wyposażył kościół w nowe ołtarze i dzwony. W latach 1935-1937 pełnił obowiązki dziekana dekanatu fordońskiego. Był również radcą duchownym, wizytatorem szkolnym w obrębie parafii Fordon, członkiem cosilii a vigilantia. W latach 1909-1937 należał do Towarzystwa Naukowego w Toruniu. Zmarł w Fordonie po wieloletniej chorobie płuc 29 grudnia 1937 r.
Inne źródło podaje datę 29.12.1937 roku, jako datę pogrzebu (APMF, Złota księga).
Z dat ustalonych według dostępnych źródeł wynika, że pomiędzy śmiercią ks. Leona Gawina-Gostomskiego, a przybyciem na to stanowisko nowego proboszcza pozostaje przestrzeń około sześciu miesięcy, co do których nie ma żadnych informacji na temat ewentualnego rządcy parafii. Prawdopodobnie parafia w tym czasie nie miała ani proboszcza ani administratora.
1938 – 1939 proboszcz Józef Szydzik
Życiorys ks. Józefa Szydzika - więcej>>>
1924 – 1925 administrator Józef Grzemski
Ur. 14 marca 1889 r. w Lidzbarku Welskim. Po studiach w Seminarium Duchownym w Pelplinie otrzymał 29 marca 1914 r. święcenia kapłańskie. Był wikarym w Grudziądzu, Czersku, Jeleńczu, Łęgu oraz Świeciu. W Fordonie przebywał od 1924 r. do czerwca 1925 r. Został urlopowany z powodu choroby. Potem pracował jako kapelan w Żurawiej Kępie. Zmarł w Chełmnie 2 września 1939 r.
1925 – 1927 administrator Wenceslaus Pruszak
Ur. w 1890 r. Wyświęcony 10 lipca 1921 r. w Pelplinie. W Fordonie pełnił swą funkcję od 1925 do 1927 roku.
19.09.1927 – 29.12.1937 proboszcz Leon Gawin-Gostomski
Ur. 17 grudnia 1881 r. w Wąbrzeźnie, był synem Mariana burmistrza miasta Wąbrzeźno i Berty z Etterów. Kształcił się w Gimnazjum w Poznaniu i od 1895 r. w Chełmnie, gdzie w roku 1901 złożył egzamin dojrzałości. W Berlinie i w Królewcu odbywał studia filozoficzne, natomiast teologiczne we Fryburgu Szwajcarskim i w Seminarium Duchownym w Pelplinie. Po święceniach, które otrzymał 21 marca 1909 r. osiadł jako wikary w Brodnicy, po kolejnych placówkach duszpasterskich (Gniew, Czersk, Piaseczno) otrzymał probostwo w Rajkowach. Był w tym czasie sekretarzem Związku Kapłanów Diecezji Chełmińskiej „Unitas” oraz został delegatem na pierwszy zjazd przedstawicieli diecezjalnych organizacji kapłańskich w Rzeczypospolitej Polskiej w Kielcach. Do Fordonu przybył 19 września 1927 r., by dzień później rozpocząć pracę jako nowy proboszcz parafii w najtrudniejszym dla niej okresie, mianowicie w momencie rozpoczęcia budowy kościoła. Mimo kryzysu gospodarczego ukończył budowę i wyposażył kościół w nowe ołtarze i dzwony. W latach 1935-1937 pełnił obowiązki dziekana dekanatu fordońskiego. Był również radcą duchownym, wizytatorem szkolnym w obrębie parafii Fordon, członkiem cosilii a vigilantia. W latach 1909-1937 należał do Towarzystwa Naukowego w Toruniu. Zmarł w Fordonie po wieloletniej chorobie płuc 29 grudnia 1937 r.
Inne źródło podaje datę 29.12.1937 roku, jako datę pogrzebu (APMF, Złota księga).
Z dat ustalonych według dostępnych źródeł wynika, że pomiędzy śmiercią ks. Leona Gawina-Gostomskiego, a przybyciem na to stanowisko nowego proboszcza pozostaje przestrzeń około sześciu miesięcy, co do których nie ma żadnych informacji na temat ewentualnego rządcy parafii. Prawdopodobnie parafia w tym czasie nie miała ani proboszcza ani administratora.
1938 – 1939 proboszcz Józef Szydzik
Życiorys ks. Józefa Szydzika - więcej>>>
1.02.1940 – 1.07.1945 administrator Alfons Sylka
Życiorys ks. Alfonsa Sylki - więcej>>>
1.07.1945 – 22.09.1947 administrator Alfons Weltrowski
Dnia 1.07.1945 r. funkcję administratora przejął ks. Alfons Weltrowski, urodzony 4.05.1908 r. Wyświęcony został najprawdopodobniej w Pelplinie w 1932 r. Przed przybyciem do Fordonu pracował jako wikariusz w Toruniu oraz w Kościerzynie. W 1947 r. został przeniesiony z Fordonu do Grudziądza.
Życiorys ks. Alfonsa Sylki - więcej>>>
1.07.1945 – 22.09.1947 administrator Alfons Weltrowski
Dnia 1.07.1945 r. funkcję administratora przejął ks. Alfons Weltrowski, urodzony 4.05.1908 r. Wyświęcony został najprawdopodobniej w Pelplinie w 1932 r. Przed przybyciem do Fordonu pracował jako wikariusz w Toruniu oraz w Kościerzynie. W 1947 r. został przeniesiony z Fordonu do Grudziądza.
3.08.1975 – 15.06.1989 proboszcz Stanisław Grunt
Życiorys ks. Stanisława Grunta - więcej>>>