Namaszczenie
Parafia > Sakramenty w parafii
Sakrament Namaszczenia w parafii
Chorych odwiedzamy w soboty po pierwszym piątku miesiąca. Sakrament chorych udziela się żywym a nie umarłym. Dlatego należy zadbać, by chory przyjął sakrament przed udaniem się do szpitala lub w czasie pobytu w szpitalu.
Ten obowiązek spoczywa na najbliższej rodzinie. Nie raz mąż czy żona albo dzieci przychodzą zgłosić pogrzeb, a na pytanie czy zmarły otrzymał sakrament namaszczenia odpowiadają: nie. I tu często poda zaskakujące tłumaczenie: "nie chcieliśmy mamy czy taty przestraszyć". Nie jest to na pewno postawa chrześcijańska. Przecież kapłan przychodzący z sakramentem namaszczenia nie jest zwiastunem śmierci, lecz przychodzi umocnić chorego.
Chorych z posługą prosimy zgłaszać wcześniej. W nagłych wypadkach w każdej chwili.
Udzielenie sakramentu chorym
Ewangelie świadczą o tym, że Chrystus wielką troską otaczał chorych w ich potrzebach cielesnych i duchowych oraz że to samo polecił czynić swoim wiernym. Szczególnym wyrazem tej troski jest ustanowiony przez Niego a ogłoszony w liście św. Jakuba (por. Jk 5,14-16) sakrament namaszczenia chorych, którego Kościół udziela swoim członkom przez namaszczenie i modlitwę kapłanów.
Człowiek niebezpiecznie chory potrzebuje szczególnej łaski Bożej, aby pod wpływem lęku nie upadł ba duchu i podlegając pokusom nie zachwiał się w wierze. Dlatego Chrystus w sakramencie namaszczenia daje swoim wiernym, dotkniętych chorobą, potężną moc i obronę.
Sakrament ten udziela choremu łaski Ducha Świętego, która umacnia ufność w Bogu, uzbraja przeciw pokusom szatana i trwodze śmierci. Dzięki tej pomocy chory może nie tylko znosić dolegliwości choroby, ale także je przezwyciężyć i odzyskać zdrowie, jeżeli jest to pożyteczne dla zbawienia duszy. Jeżeli jest to potrzebne, namaszczenie odpuszcza grzechy.
Komu należy udzielić namaszczenia chorych
Tego sakramentu należy udzielić wiernym, których życie jest zagrożone z powodu choroby lub podeszłego wieku.
Sakrament ten można powtarzać, jeśli chory po przyjęciu namaszczenia wyzdrowiał i ponownie zachorował albo w czasie trwania tej samej choroby nastąpiło poważne pogorszenie.
Chorym, którzy stracili przytomność lub używanie rozumu, można udzielić sakramentu, jeżeli istnieje prawdopodobieństwo, że jako wierzący prosiliby o to, gdyby byli przytomni.
Kapłan wezwany do chorego, który już umarł, niech błaga Boga, aby go przyjął litościwie do swego Królestwa; namaszczenia natomiast niech nie udziela.
Co należy przygotować w domu chorego
Stół nakrywamy białym obrusem. Na stole stawiamy krzyż, świece, naczynie z wodą święconą, kropidło, talerzyk z 2 kuleczkami waty, odrobiną soli i kawałkiem chleba. Najbliżsi nie wychodzą do innego pokoju (jedynie na czas spowiedzi) lecz wspólnie się modlą.
Sprawy związane z pogrzebem
Pierwszą czynnością związaną z pogrzebem jest przyjście do plebanii (o każdej porze dnia) i ustalenie dnia i godziny pogrzebu. Sami nie ustalamy godziny, gdyż w oznaczonym czasie księża mogą mieć lekcje religii.
Mamy swój cmentarz i nie musimy chować zmarłych na obcych cmentarzach.
Administratorem cmentarza jest Edmund Rzepka, tel. 661-490-145.
Przed Mszą św. pogrzebową jest możliwość przystąpienia do spowiedzi.
Chorych odwiedzamy w soboty po pierwszym piątku miesiąca. Sakrament chorych udziela się żywym a nie umarłym. Dlatego należy zadbać, by chory przyjął sakrament przed udaniem się do szpitala lub w czasie pobytu w szpitalu.
Ten obowiązek spoczywa na najbliższej rodzinie. Nie raz mąż czy żona albo dzieci przychodzą zgłosić pogrzeb, a na pytanie czy zmarły otrzymał sakrament namaszczenia odpowiadają: nie. I tu często poda zaskakujące tłumaczenie: "nie chcieliśmy mamy czy taty przestraszyć". Nie jest to na pewno postawa chrześcijańska. Przecież kapłan przychodzący z sakramentem namaszczenia nie jest zwiastunem śmierci, lecz przychodzi umocnić chorego.
Chorych z posługą prosimy zgłaszać wcześniej. W nagłych wypadkach w każdej chwili.
Udzielenie sakramentu chorym
Ewangelie świadczą o tym, że Chrystus wielką troską otaczał chorych w ich potrzebach cielesnych i duchowych oraz że to samo polecił czynić swoim wiernym. Szczególnym wyrazem tej troski jest ustanowiony przez Niego a ogłoszony w liście św. Jakuba (por. Jk 5,14-16) sakrament namaszczenia chorych, którego Kościół udziela swoim członkom przez namaszczenie i modlitwę kapłanów.
Człowiek niebezpiecznie chory potrzebuje szczególnej łaski Bożej, aby pod wpływem lęku nie upadł ba duchu i podlegając pokusom nie zachwiał się w wierze. Dlatego Chrystus w sakramencie namaszczenia daje swoim wiernym, dotkniętych chorobą, potężną moc i obronę.
Sakrament ten udziela choremu łaski Ducha Świętego, która umacnia ufność w Bogu, uzbraja przeciw pokusom szatana i trwodze śmierci. Dzięki tej pomocy chory może nie tylko znosić dolegliwości choroby, ale także je przezwyciężyć i odzyskać zdrowie, jeżeli jest to pożyteczne dla zbawienia duszy. Jeżeli jest to potrzebne, namaszczenie odpuszcza grzechy.
Komu należy udzielić namaszczenia chorych
Tego sakramentu należy udzielić wiernym, których życie jest zagrożone z powodu choroby lub podeszłego wieku.
Sakrament ten można powtarzać, jeśli chory po przyjęciu namaszczenia wyzdrowiał i ponownie zachorował albo w czasie trwania tej samej choroby nastąpiło poważne pogorszenie.
Chorym, którzy stracili przytomność lub używanie rozumu, można udzielić sakramentu, jeżeli istnieje prawdopodobieństwo, że jako wierzący prosiliby o to, gdyby byli przytomni.
Kapłan wezwany do chorego, który już umarł, niech błaga Boga, aby go przyjął litościwie do swego Królestwa; namaszczenia natomiast niech nie udziela.
Co należy przygotować w domu chorego
Stół nakrywamy białym obrusem. Na stole stawiamy krzyż, świece, naczynie z wodą święconą, kropidło, talerzyk z 2 kuleczkami waty, odrobiną soli i kawałkiem chleba. Najbliżsi nie wychodzą do innego pokoju (jedynie na czas spowiedzi) lecz wspólnie się modlą.
Sprawy związane z pogrzebem
Pierwszą czynnością związaną z pogrzebem jest przyjście do plebanii (o każdej porze dnia) i ustalenie dnia i godziny pogrzebu. Sami nie ustalamy godziny, gdyż w oznaczonym czasie księża mogą mieć lekcje religii.
Mamy swój cmentarz i nie musimy chować zmarłych na obcych cmentarzach.
Administratorem cmentarza jest Edmund Rzepka, tel. 661-490-145.
Przed Mszą św. pogrzebową jest możliwość przystąpienia do spowiedzi.