Chrystusa Króla - Parafia św. Mikołaja w Bydgoszczy-Fordonie - wydarzenia 2017 r.

Homilię wygłosił ks. Roman Buliński.

Jezus podczas swej publicznej działalności nie był uważany za króla, ani nawet wtedy, gdy ludzie próbowali Go obwołać królem, nie godził się na to. Gdy spotykał się z ludźmi także nie mówił o sobie, że jest królem. Natomiast wiele głosił i nauczał o Królestwie Bożym. Dopiero przed sądem, kiedy Piłat zapytał Go: Czy Ty jesteś królem? Odpowiedział: Tak, ja nim jestem. Dodał jednak: Królestwo moje nie jest z tego świata.

Rzeczywiście Królestwo Jego nie jest z tego świata, a Chrystus, jako Król, nigdy nie miał nic wspólnego z władcami ziemskimi, wręcz był absolutną ich odwrotnością. Królowie ziemscy bowiem panowali przy pomocy siły, wojska i policji. Chrystus Król nie panował, ale służył, bowiem zasadą Jego życia były słowa: Przyszedłem służyć, a nie by mi służono.

Każde królestwo ma swoje prawa, którymi się rządzi. W królestwie Chrystusa centralnym prawem jest PRAWO MIŁOŚCI. Jezus głosił to największe przykazanie z wielką mocą. Czynił to nie tylko słowem, ale i czynem swego życia.

Po pierwsze – uczył słowem. Powiedział bowiem do uczniów: Daję wam nowe przykazanie, abyście się miłowali. Nazwał je największym przykazaniem i zobowiązywał i motywował uczniów do życia wg niego.

Po drugie – Zbawiciel nie tylko powiedział: Daję wam nowe przykazanie, abyście się miłowali, ale i dodał bardzo istotny komentarz: jak ja was umiłowałem. I tak Jezus, wskazując na przykład swego życia, uczył, że miłości nie można ograniczać tylko do słów, uczuć, westchnień, ale trzeba ją potwierdzać konkretnymi czynami. Dlatego podczas swojej publicznej działalności pochylał się nad potrzebującymi, leczył choroby i słabości, niósł pokrzepienie i radość. Jednym słowem – Jezus przeszedł przez ziemię dobrze czyniąc i swoim życiem uczył uczniów, by podobnie czynili, czyli kroczyli drogą miłości.

Chrystus, by bardziej zmotywować swoich uczniów do życia największym przykazaniem, utożsamił się z potrzebującymi. Uzasadnieniem tego są Jego kolejne słowa: Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, mnieście uczynili.

A zatem każdy, kto pomaga chorym, potrzebującym, ubogim, pomaga samemu Chrystusowi.

Jezus poszedł jeszcze dalej, bowiem wskazał, że miłość jest znakiem rozpoznawczym ucznia Chrystusa. Wyraził to w słowach: Po tym poznają inni, żeście uczniami moimi, jeżeli będziecie mieli miłość jedni ku drugim.

Zapatrzeni w Chrystusa Króla i Jego największe przykazanie, zapytajmy siebie, czy jesteśmy obywatelami Jego Królestwa, czy naprawdę jesteśmy uczniami Chrystusa. To jest jedna myśl, nad którą pochyliliśmy się podczas dzisiejszej uroczystości.

Uroczystość Chrystusa Króla jest także dniem patronalnym Akcji Katolickiej. W tej parafii ma on w tym roku szczególny wymiar, bowiem dziękujemy Bogu za 20-letnią działalność Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej.

Chrystusowe przykazanie miłości członkowie AK wzięli sobie szczególnie do serca, i dzięki temu, przez ich posługę, zrodziło się wiele dobra, którym obdarowali dzieci, chorych, potrzebujących, a także wiernych swojej parafii.

Dzieci otrzymywały podręczniki, przybory szkolne, paczki na gwiazdkę. Były też udzielane korepetycje, a także organizowane kolonie czy wakacyjny wypoczynek.

AK pomagała chorym. Przed Bożym Narodzeniem i Wielkanocą członkowie AK odwiedzali ich, a jeżeli była taka potrzeba, nieśli im konkretną pomoc.

Co tydzień była prowadzona zbiórka odzieży i żywności, co jakiś czas odbywały się zbiórki żywności przed marketami.

Członkowie Akcji Katolickiej, jako najbliżsi współpracownicy proboszcza, angażowali się aktywnie w życie parafii, co roku organizowali festyn parafialny, podejmowali obiadem pielgrzymów z Chojnic, pomagali w dekoracji kościoła z okazji świąt Bożego Narodzenia, Wielkanocy, a także pomagali w organizowaniu procesji Bożego Ciała czy innych uroczystości.

Ja także, z okazji złotego jubileuszu połączonego z pożegnaniem z parafią św. Mikołaja, doznałem od Akcji Katolickiej wiele serca i życzliwości. Dziękuję również za obecność parafian, a szczególnie Akcji Katolickiej, w Toruniu, w kościele MB Zwycięskiej, 30 września, w sam dzień 50-tej rocznicy moich święceń.

Cieszę się, że Wasz proboszcz, ks. kanonik Karol, otoczył AK życzliwością i sercem. Dziękuję również Waszemu ks. proboszczowi za to, że zaprosił mnie na dzisiejszą uroczystość.

Podzielę się jeszcze jedną refleksją. W tej parafii jest jakaś szczególna energia, dzięki której kolejny ks. proboszcz z zapałem i zaangażowaniem nie tylko prowadzi pracę duszpasterską, ale i podejmuje kolejne remonty. Z podziwem patrzę na prace przy porządkowaniu terenu przy kościele, sadzenie ozdobnych krzewów, a także prace przy ogrodzeniu plebanii, na nowy podjazd do garaży, chodnik na cmentarzu. Cieszy mnie to, że parafia nadal rozwija się i doskonali materialnie i duchowo.

W czasie kolędy, a także w biurze parafialnym, często słyszałem narzekanie, że dana osoba czuje się samotna, opuszczona, a przez to nieszczęśliwa. Mam propozycję dla tych osób. Włączcie się w dzieło AK. Zacznijcie pomagać innym, a dzięki temu w waszych sercach zagości radość. O tym zapewnia nas Chrystus w słowach: Więcej szczęścia jest w dawaniu, aniżeli w braniu.

Potwierdza to także Michel Quoist: Jeśli pragniesz żyć, nie zatrzymuj swego życia dla siebie – ono musi głaskać inne brzegi i nawadniać inne ziemie.

Dziękuję jeszcze raz ks. proboszczowi, że mogłem dzisiejszą uroczystość przeżywać z Wami. Wiernych parafii św. Mikołaja zachęcam do czynów dobroci w szeregach AK.

Szczęść Boże.

Ks. Roman Buliński