Wielki Tydzień 2017 - Parafia św. Mikołaja w Bydgoszczy-Fordonie - wydarzenia 2017 r.

Przejdź do treści

Menu główne:

13 kwietnia – Wielki Czwartek

Wieczór – Msza Wieczerzy Pańskiej; jedyna Msza św. tego dnia. Jej najważniejszymi elementami są: modlitwa Eucharystyczna i Komunia św. Ta Msza ma nam przypomnieć Ostatnią Wieczerzę, którą Jezus spożył ze swoimi uczniami przed swoją Męką i Śmiercią. Po Mszy św. – przeniesienie Jezusa Eucharystycznego do ciemnicy; przypominające pojmanie w Ogrodzie Oliwnym.
14 kwietnia – Wielki Piątek

Liturgia Męki Pańskiej; Liturgia Słowa; leżenie krzyżem; adoracja Krzyża przez wiernych; Komunia św. W tym dniu nie sprawuje się żadnej Mszy św. Ostatnim elementem Liturgii Wielkiego Piątku jest przeniesienie Najświętszego Sakramentu do Grobu.
Rozważając wydarzenia męki naszego Zbawiciela, zwracamy uwagę na osoby, które towarzyszyły Chrystusowi w czasie Jego Drogi Krzyżowej. Podziwiamy odwagę tych, którzy okazali się bohaterami, jak Weronika, Szymon z Cyreny czy Jan Apostoł. Patrzymy z politowaniem na tych, którym zabrakło odwagi: Judasza, Piotra. Jest także jeden świadek tamtych wydarzeń, o którym często mówimy, że zachował się asekurancko. To znaczy, że starał się być neutralny wobec tamtych scen i osoby Jezusa. Tak myślimy, bo zatrzymujemy się nad gestem, jaki wykonał po spotkaniu z Jezusem. Powiedział: „Nie znajduję w Nim żadnej winy” i na potwierdzenie tego obmył sobie ręce. Ten gest Piłata przykuwa nieustannie naszą uwagę. Umywać ręce. To także wpisuje się w nasze zachowania, kiedy nie chcemy podejmować decyzji, albo stanąć za, albo przeciw. Ale Piłat wypowiedział jeszcze coś bardzo ważnego. Patrząc na sponiewieranego Jezusa, wyrzekł: „Oto Człowiek”. Z ust Piłata padło jedno z imion Jezusa. Piłat w zniszczonym Jezusie dostrzegł wielką godność człowieka. Będąc poganinem, podał Jego imię: „Oto Człowiek”.
Najlepszym komentarzem do tego imienia jest obraz namalowany przez Adama Chmielowskiego, który w Chrystusie, nazwanym przez Piłata „Oto Człowiek”, dostrzegł godność każdego człowieka. Obraz ten, zatytułowany „Ecce Homo”, stanowił tło tegorocznej dekoracji naszej ciemnicy. Przeżywamy Rok Brata Alberta, który – kończąc karierę jako artysta – takie właśnie przybrał zakonne imię. Święty brat Albert zrozumiał, że głoszenie Ewangelii nie polega jedynie na uprawianiu moralizatorstwa, czy głoszeniu katechez, ale na podejściu do człowieka i dotknięciu go z miłością. Wiedział, że Pan Jezus zgodził się na upokorzenie przez biczowanie, policzkowanie i koronowanie cierniem, aby każdy człowiek, podobnie upokorzony, mógł w Nim odkryć swoją godność. Mówiąc „Oto Człowiek”, podawał mu to, co konieczne do życia: chleb, sweter, kąt na przespanie, koc do okrycia.
Jesteśmy zaproszeni, aby z postawy św. brata Alberta zaczerpnąć coś dla siebie. Przykładem takiej postawy jest zaangażowanie wszystkich wolontariuszy, pracujących przy różnych fundacjach, organizacjach i stowarzyszeniach użytku publicznego. Tak o wolontariuszach napisał papież Franciszek w liście apostolskim Misericordia et misera: „Naprawdę istnieją bohaterowie miłości, którzy sprawiają, że ubogim i nieszczęśliwym nie brakuje solidarności. Myślę z wdzięcznością o wielu wolontariuszach, którzy codziennie oddają swój czas, aby swoim poświęceniem ukazać obecność i bliskość Boga. Ich służba jest prawdziwym dziełem miłosierdzia, które pomaga wielu ludziom zbliżyć się do Kościoła”.
W minionym roku, podczas Światowych Dni Młodzieży, papież zachęcał, aby zejść z kanapy i włożyć wyczynowe buty. Minęło kilka miesięcy od tamtych wydarzeń. Mamy uczynić krok dalej. Tak jak św. brat Albert, mamy wejść w buty drugiego człowieka, aby go lepiej zrozumieć, aby powiedzieć o każdym, kogo spotkamy: „Oto Człowiek”.

ks. Edward Wasilewski
15 kwietnia – Wielka Sobota – Wigilia Paschalna

Liturgia Wigilii Paschalnej zaczyna się po zachodzie słońca: zapalenie PASCHAŁU, symbolu Jezusa Zmartwychwstałego; zwycięstwa światła nad ciemnością i grzechem. Pobłogosławiony ogień (Paschał) zostaje wniesiony procesyjnie do kościoła. Od Paschału zapalane są wszystkie świece, przyniesione przez wiernych; Kapłan-Celebrans intonuje śpiew hymnu „Exultat” – pochwała światła. Po przejściu w procesji przed ołtarz, następuje Liturgia Słowa; jest to najbardziej rozbudowana liturgia roku kościelnego: czytania Starotestamentowe; Nowego Testamentu i Ewangelii – od stworzenia świata; cała historia ludzkości i jej relacje z Bogiem aż do Zmartwychwstania. Kolejnym elementem jest Liturgia Chrzcielna – nowy człowiek, który przez chrzest staje się członkiem Kościoła. Wszyscy zostają pokropieni wodą poświęconą w tej właśnie liturgii. Następuje potem Komunia św., a po niej Procesja Rezurekcyjna (w tym samym dniu lub dnia następnego, we wczesnych godzinach porannych). W naszej parafii do starej już tradycji należy procesja w Niedzielę Wielkanocną po Mszy św. o godz. 6:00 rano.
16 kwietnia
Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego
 
Parafia św. Mikołaja w Bydgoszczy-Fordonie
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego