Lednica Seniora - Parafia św. Mikołaja w Bydgoszczy-Fordonie - wydarzenia 2017 r.

Po dwóch godzinach jazdy, śpiewając znane pieśni religijne, znaleźliśmy się na miejscu. Pogoda, tak ważna w takim dniu, była coraz bardziej przyjazna. Słońce, co chwilę, choć dość nieśmiało, pośród chmur pokazywało swoje, raczej zadowolone oblicze. Pod przewodnictwem naszego opiekuna, jak zawsze pogodnego wikariusza ks. Tadeusza Czyża, odmawiamy tajemnice radosne Różańca św. I tak duchowo dozbrojeni, kilkanaście minut przed 12.00 dojeżdżamy do lednickiego jeziora. Przy wejściu młodzi wolontariusze z formacji „Lednica 2000” wydali nam śpiewnik lednicki i puzzle „Idź i kochaj” oraz mały dziesiątek różańca. Tym razem, na Lednickich Polach, zjawili się seniorzy, którzy podobnie, jak wcześniej w czerwcu młodzież, zapragnęli spotkać się tam, pod słynną „Bramą-Rybą” i zanieść do Matki Bożej swoje dziękczynienia i prośby.

Bardzo radośnie powitał nas duszpasterz Wspólnoty Lednica o. Wojciech Prus OP, który przez cały czas naszego pobytu na Lednickich Polach przewodniczył naszym modlitwom, śpiewom i był przysłowiową „duszą” spotkania. To powitanie o. W. Prusa, dość niespodziewanie przerodziło się w poranną lekcją gimnastyki „dla seniorów”, która pomogła nam rozruszać „wiekowe kości”, i wejść, w dobrych humorach, w klimat lednickiego spotkania. Od pierwszych chwil pobytu na Lednickich Polach towarzyszyła nam muzyka i śpiew, które w wykonaniu zespołu wokalno-muzycznego „Siewcy Lednicy” tworzyły wspaniałą atmosferę tego miejsca i całego spotkania. Na początek, zabrzmiała najbardziej lubiana przez naszego papieża Świętego Jana Pawła II, melodia i słowa pieśni „Abba, Ojcze”.

O godz. 12.00 rozpoczęła się Eucharystia, najważniejsza, kulminacyjna część spotkania. Kilka tysięcy podobnych do wielu z nas, których noga pierwszy raz stanęła na Lednicy, w radosnym nastroju, wysłuchało homilii Jego Eminencji Prymasa Polski ks. abp Wojciecha Polaka, który mówił o potrzebie zachowania bezcennych przymiotów ludzkiej osobowości, opartej na słowie Ewangelii. W myślach i w sercach polecamy Bogu Wszechmogącemu przywiezione ze sobą intencje. Po Mszy św., która zostawiła w nas cudowny ślad Bożego Miłosierdzia, rozśpiewani, pod przewodnictwem młodych serc z zespołu muzyczno-wokalnego, odmawiamy, a właściwie tysiącami głosów śpiewamy Koronkę do Bożego Miłosierdzia.

Po czym, przed naszymi oczami przesuwają się obrazy biblijne. To młodzi ludzie z lednickich grup odgrywają sceny biblijne, między innymi przypominają nam one o Zacheuszu i jego postawie na widok przechodzącego Jezusa. Zacheusz wspina się na sykomorę, by lepiej zobaczyć Pana i w tym momencie słyszy słowa: „Zejdź prędko, albowiem , dziś muszę zatrzymać się w Twoim domu”. W ten sposób, Jezus przychodzi także do każdego z nas, do poszczególnych uczestników spotkania.

Dłuższa przerwa w spotkaniu, jako forma na wytchnienie, wprowadza nas w stan refleksji i czuwania. Przerwę wykorzystujemy także na zjedzenie domowych kanapek i rozmowy o przeżytych dotąd chwilach na Lednicy. Wstępujemy także do, znajdującego się w lednickim kompleksie, bardzo interesującego Muzeum Świętego Jana Pawła II. Na ekspozycji oglądamy prawdziwe rarytasy, które przypominają nam o niezwykłym życiu Jana Pawła II. Na pamiątkę, robimy zdjęcia, m.in. odlewu papieskiej ręki i wielu, bardzo interesujących przedmiotów osobistych.

Siostry, uczestniczki spotkania, podchodzą do każdego z nas i udzielają błogosławieństwa słowami, które stanowią motto spotkania: „Idź i kochaj”. Jedna z nich podchodzi również do mnie, szepcząc mi do ucha: „Romanie, dobrze, że tu jesteś”. Obok mnie jest Wiesław, z którym przeżywam ten mój pierwszy wyjazd do Lednicy i to spotkanie. Są także pozostałe osoby z naszej parafialnej wspólnoty. Jesteśmy razem. Naszym oczom ukazują się kolejne, barwne i dynamiczne inscenizacje. Wreszcie na słynnej Drodze III Tysiąclecia pojawia się na traktorach grupa członków Stowarzyszenia Betlejem, głosząc świadectwa wiary i „Manifest Życzliwości”, zawierający 7 zasad życzliwego postępowania wobec bliźnich.

Spotkanie seniorów kończy nasze przejście przez Bramę III Tysiąclecia. Kilka tysięcy uczestników, w wielkim uniesieniu, z nadzieją powrotu tutaj, na Lednicę za rok, przechodzi na drugą stronę ” Bramy-Ryby”: odnowieni, gotowi, by zdobyć się na odwagę pójścia do drugiego człowieka.

Czas szybko mija. O godz. 18:00 wsiadamy do naszego autokaru, by udać się w drogę powrotną. Nasz opiekun, ks. Tadeusz Czyż, nie może na nas narzekać. Pomimo gęstego tłumu, który tam był, razem z nami, na Lednickich Polach, w autokarze meldujemy się wszyscy na czas. Wielu z nas myśli już
o spotkaniu za rok”. (MR)