Upamiętniono proboszczów
parafii św. Mikołaja,
którzy zostali biskupami we Włocławku
Księża Franciszek Łącki i Baltazar Miaskowski
to proboszczowie parafii św. Mikołaja
w Bydgoszczy,
których upamiętnia tablica, mówiąca o tym,
że zostali oni biskupami pomocniczymi
we Włocławku.
Księża Franciszek Łącki i Baltazar Miaskowski to proboszczowie parafii św. Mikołaja w Bydgoszczy, których upamiętnia tablica, mówiąca o tym, że zostali oni biskupami pomocniczymi we Włocławku.
Poświęcił ją – w dniu odpustu parafii 6 grudnia – biskup Krzysztof Wętkowski. Ordynariusz diecezji włocławskiej byli z proboszczem ks. kanonikiem Karolem Glesmerem jej fundatorami. – Chrystus otwiera nam oczy, byśmy potrafili widzieć to, czego często nie dostrzegamy – mówił bp Wętkowski, nawiązując do Ewangelii i życia św. Mikołaja. – W tym znaczeniu jest on człowiekiem, który może być dla nas patronem. To jest postać nie taka, którą przynosi nam – albo zmienia niestety – współczesna kultura. Musimy widzieć człowieka silnego wiarą, który stąpa po ziemi i widzi biedę nie tylko materialną, ale duchową – podkreślił.
Biskup Wętkowski przypomniał, że diecezja bydgoska, który liczy sobie dwadzieścia lat, wędrowała w tym roku do swoich korzeni. – Pewnie wielu z was było w Gnieźnie, Pelplinie, Kołobrzegu – i to jest piękne. Natomiast gdybyśmy chcieli sięgnąć do źródeł tego miejsca, gdzie jesteśmy – tutaj w Fordonie – to musimy sobie uświadomić, że te tereny do XVIII wieku, a nawet dłużej przynależały do diecezji włocławskiej od początku chrześcijaństwa. Nic dziwnego, że z tej świątyni zostali wezwani do posługi biskupów pomocniczych wasi proboszczowie – mówił.
Ordynariusz przypomniał dwa fragmenty z płyt, jakie są umieszczone we Włocławku w Kaplicy św. Kazimierza, którą fundowali wspominani dwaj biskupi. „Odbył studia, przygotował się do posługi, został biskupem” – mówił bp Wętkowski, nawiązując do postaci kapłana Franciszka Łąckiego. „Ze względu na wyjątkową wiedzę, umiejętności krasomówcze, nieporównywalną elegancję stylu oraz uczciwość w postępowaniu, pobożność względem Bożego Kościoła oraz nieskazitelność życia, ów wielki biskup najpierw został podniesiony do godności archidiakona, a później sufragana włocławskiego. Zmarł w wieku 55 lat, w roku 1617” – cytował. – Natomiast o drugim z proboszczów i biskupów – Baltazarze Miaskowskim – jest na tej tablicy napisane: „Mąż o wyjątkowej pobożności, wiedzy i nieskazitelności życia, szlachetnych obyczajach, łagodnym usposobieniu, z którego zdaniem się każdy liczył, nad obroną nienaruszalności spraw Kościoła i jego nauk wiernie czuwający”. Bardzo dziękuję księdzu proboszczowi za tę inicjatywę, by w miejscu, z którego pochodzili ci dwaj mężowie Boży, przypomnieć o nich – powiedział bp Krzysztof Wętkowski.
Biuro Prasowe Diecezji Bydgoskiej
Marcin Jarzembowski
Zdjęcia: Jerzy Rusiniak
Modlitwa powszechna
Święty biskupie Mikołaju, pomnij na najwyższego pasterza naszego, Papieża Franciszka, na obecnego pośród nas biskupa Krzysztofa wypraszaj im potrzebne dary w ich apostolskiej posłudze.
Ciebie prosimy...
Święty Mikołaju, patronie naszej parafii i stróżu naszego kościoła, Twojemu orędownictwu powierzamy nasze potrzeby, pracę i nasze dusze. Proś o łaskę i pomoc dla nas, abyśmy mocni w wierze żyli ufnością w dobroć Bożą i kierowali się w życiu miłością i sprawiedliwością.
Ciebie prosimy....
Święty Mikołaju, błądzących prowadź do Kościoła po pokój, wyjednaj słabym łaskę pokuty, miłującym ciebie — wytrwanie. Weź w opiekę małżeństwa i rodziny, wspomagaj rodziców w wychowaniu dzieci, czuwaj nad młodzieżą.
Ciebie prosimy....
Święty Mikołaju, przemożny patronie naszej parafii Twojemu orędownictwu powierzamy byłych proboszczów naszej parafii: ks. Baltazara Miastkowskiego, ks. Franciszka Łąckiego, którzy zostali wyniesieni do godności biskupiej, a których dziś wspominamy. Wypraszaj im radość uczty wiecznej w Domu Ojca.
Ciebie prosimy...
Święty Mikołaju, módl się do Boga za chorych i cierpiących w naszej wspólnocie parafialnej. Uproś, patronie nasz błogosławieństwo dla tych, których dotyka cierpienie, by wytrwali w niesieniu swojego krzyża.
Ciebie prosimy...
Święty Mikołaju, obudź w nas ducha pobożności i miłości do Matki Bożej. Spraw swą modlitwą u Boga, abyśmy kochali nasz Kościół, żyli według przykazań i osiągnęli chwałę u Boga.
Ciebie prosimy...
Święty Mikołaju, naprowadź na drogę zbawienia wszystkich, co życie prowadzą zanurzeni w grzechy, wszystkich nieumiejętnością, błędem i kacerstwem oślepionych. Pociesz strapionych, opatrz w potrzebie będących, umocnij chwiejących się, wesprzyj uciśnionych, ulżyj chorym i spraw, aby wszyscy doznali możnej opieki twojej i najwyższego dawcy wszelkiego dobra.
Ciebie prosimy...
Ks. Franciszek Łącki pochodził z diecezji krakowskiej. Studiował w Bolonii (1587) gdzie został doktorem (DUJur). Wyświęcony przez biskupa włocławskiego ks. Hieronima Rozdrażewskiego na subdiakona w 1589 roku, z prawem do archidiakonatu pomorskiego. W 1584 r. ks. Łącki został diakonem. W 1597 r. został proboszczem parafii w Fordonie. 24 sierpnia 1598 r. konsekrowany w katedrze włocławskiej przez biskupa Rozdrażewskiego na sufragana, został biskupem margaryteńskim. Otrzymał kanonię w Kruszwicy. Zobowiązany przez złożonymi ślubami udał się do Krakowa na grób św. Stanisława. W drodze, w Zwoleniu, poświęcił szpitalny kościół pw. Świętego Ducha. Dzień później kościół w Suchej. 8 lipca 1599 r. konsekrował kościół karmelitów w Bydgoszczy. Aktywność biskupa sufragana była bardzo duża. Konsekrował kościoły w Solcu (dziś Kujawskim) i Inowrocławiu. 23 stycznia 1604 r. w kościele św. Jakuba w Oliwie wkładał na głowę tamtejszemu opatowi Dawidowi Konarskiemu mitrę biskupią udzieloną przez papieża. Sufragan Franciszek Łącki podczas służby bożej odwiedzał liczne parafie, m.in. asystował prymasowi Baranowskiemu w konsekracji Jana Kuczborskiego. Zmarł we Włocławku 19 stycznia 1617 r. w 55 roku życia. Jego nagrobek znajduje się w kaplicy św. Kazimierza w katedrze włocławskiej, w części stawiany jego kosztem. W kolegiacie łowickiej zachował się wizerunek biskupa sufragana Franciszka Łąckiego.
Ks. Baltazar Miaskowski vel Miastkowski. Jego ojcem był Jan hr. Leliwa, matką Anna Koczyńska hr. Wysota. Naukę rozpoczął na Akademii Krakowskiej, którą kontynuował w Rzymie osiągając tytuł doktora teologii. 1 kwietnia 1593 r. wprowadzony przez biskupa włocławskiego ks. Hieronima Rozdrażewskiego do kapituły włocławskiej na kanonika. Od 1597 r. proboszcz parafii w Fordonie. Pozostawił po sobie murowany kościół św. Mikołaja (ok. 1600). 26 listopada 1598 został archidiakonem pomorskim. Pełnił rolę kaznodziei katedralnego. Z racji bardzo słabego zdrowia zrzekł się prelatury. Po śmierci biskupa Rozdrażewskiego (1613) razem z sufraganem Łąckim udał się do Pragi w sprawach testamentowych. Od 1614 r. pełnił rolę kanclerza katedry włocławskiej. Biskup Wołucki naznaczył ks. Baltazara Miastkowskiego sufraganem i biskupem margaryteńskim 14 marca 1617 r. Konsekrowany w Warszawie podczas sejmu w kościele o.o. Bernardynów 18 marca 1618 r.
Zapamiętany został jako gorliwy obrońca wiary. Był autorem przekładu dzieła Leonarda Lessiusza „Próba na obieranie wiary do zbawienia potrzebnej”.
W zapisie testamentowym poczynił donację na żaków szkolnych którzy przygotowywali się do seminarium. Wsparł również dochody katedry, oraz ubogich ze szpitala św. Witalisa. Zmarł 19 kwietnia 1632 r. w wieku ok. 70 lat. Pochowany w kaplicy św. Kazimierza w katedrze włocławskiej.
Damian Amon Rączka SMSF