26 marca, naszym kościele, po Mszy św. wieczornej, tj. o godz. 19.15, odbył się Koncert Pieśni Pasyjnych w wykonaniu chóru Bydgoskiej Izby Lekarskiej MEDICI CANTARES.
Chór Medici Cantares pod batutą Joanny Krause
przywitał słuchaczy pieśnią Ogrodzie
Oliwny, w wersji instrumentalnej, którą wykonały Aleksandra Karolczak –
fortepian oraz Małgorzata Ziółkowska – skrzypce.
„Ogrodzie oliwny” jest bodaj najdłuższą
pieśnią pasyjną, opisującą Mękę Pańską z największą szczegółowością – liczy sobie
39 zwrotek. My dziś znamy tę pieśń najczęściej jedynie z czterech pierwszych
zwrotek opisujących wyłącznie historię Ogrójca.
ks. Marek Chrzanowski FDP
Abyś ty mógł żyć…
Umiera Bóg
rozdarty na krzyżu
umiera Bóg
nad ziemią rozpięty
twój Bóg umiera milczący
spowity całunem ciszy…
tylko łzy płyną obficie
nie pytaj dlaczego płyną…
twój Bóg umiera samotny
gdzie są te rzesze
do których mówił codziennie
gdzie są te tłumy
które chlebem nakarmił…
została tylko Matka
najwierniejsza osoba pod słońcem
i uczeń umiłowany
który bardzo kochał
dobrze że oni są przy Nim
a ty gdzie jesteś…
może w tym tłumie
krzycząc Jeśli jesteś Bogiem…
może jesteś z Piotrem
zakrywającym twarz przed ludźmi
i przed samym sobą
a może stoisz gdzieś z boku
i z obojętnością widza oglądasz tę scenę
niepewny na którą
przejść stronę
a przecież to Bóg umiera
abyś ty mógł żyć…
W promieniach
słońca, 1996
Pieśni pasyjne wywodzą się z Pasji – formy
muzycznej, opowiadającej dzieje męki i śmierć Jezusa Chrystusa, a tekst
zaczerpnięty jest zwykle z Ewangelii.
Pieśni te są niezwykle przejmujące i zawierają ogromny ładunek emocjonalny.
Są absolutnym
fenomenem. Obok kolęd są bodaj najbardziej cenioną grupą pieśni przypisaną do
danego okresu liturgicznego. Śpiewamy je przez cały Wieli Post, zwłaszcza na
nabożeństwach drogi krzyżowej, podczas gorzkich żali oraz oczywiście w czasie
Triduum Paschalnego.
Współcześni kompozytorzy uwielbiają tematykę
pasyjną i niejako za punkt honoru stawiają sobie popełnienie takiego utworu…
Nynie Otpuszczajeszi
Kompozycja
Karola Szymanowskiego.
Symeon raduje się z bliskości Zbawiciela,
którego ujrzał własnymi oczami i dotknął własnym rękami.
Radość Symeona wybucha
prostą, przepiękną modlitwą, która już od czasów starożytnych stanowi wieczorną
modlitwę Liturgii Godzin: Teraz, o Władco, pozwól odejść
słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje
zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie
pogan i chwałę ludu Twego, Izraela.
Symeon wypowiedział te słowa, wychwalając Boga za
spełnienie danej mu obietnicy
O Crux Ave
Kolejny utwór „O Crux Ave” w kompozycji
Riharda Dubra, łotewskiego kompozytora, który wiele inspiracji czerpie z muzyki
religijnej.
Witaj Krzyżu, nadziejo jedyna.
W Męki czasie w serca pobożne wlewasz łaskę, i
grzesznym dajesz przebaczenie.
Chrześcijańskie pozdrowienie „O Crux ave,
spesunica” jest często spotykane na publicznych krzyżach i kalwariach.
Ave Maria
Serce Maryi było blisko
serca Jezusa. Ale nigdy bardziej niż tu i pod krzyżem nie zostało przeszyte
bólem. Maryja słyszała wszystkie słowa wypowiedziane przez Jezusa na krzyżu,
była świadkiem Jego modlitwy, cierpienia i bolesnego konania.
Ave Maryja, Z Tobą Pan, Wśród niewiast Tyś
Błogosławiona, Chroń nas od ciężkich losu zmian. Bądź nam wsparciem, bądź
obroną.
Pieśń wykonała Joanna Krause z
akompaniamentem Aleksandry Karolczak – fortepian, w aranżacji Michała Lorenca.
Kolejna pieśń to kompozycja Piotra Jańczaka wykładowcy
na Wydziale Dyrygentury Jazzu i Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej w
Bydgoszczy.
Największą nagrodą dla kompozytora, jak
twierdzi Pan Piotr Jańczak jest to, że chóry chcą śpiewać jego utwory.
Libera me,
wybaw mnie Panie od śmierci wiecznej w ten
dzień straszliwy, dzień sądu kiedy będą widoczne wszystkie nasze grzechy gdzie
ukarzesz nas przez ogień Boję się… boję się. Twojego gniewu i klęski naszej… gdy
poruszy się niebo i ziemia…
Koncert
zakończyła Modlitwa do Bogarodzicy.
Jest to cudowny wiersz K. K.
Baczyńskiego w aranżacji Józefa Świdra – pianisty, kompozytora i pedagoga.
Utwór ten, to pochwała Maryi
zawsze gotowej do wstawienia się za wiernymi i nie pozostawiająca ich na długo
w niepewności oczekiwania. Przywołuje bolesne doświadczenia Matki Chrystusa,
przypomina sytuację Marii, rozdartej między wielką miłością do syna a
powierzoną Mu misją zbawienia ludzkości.
Matka Boska w Modlitwie do Bogarodzicy jest istotą ludzką, głęboko
odczuwającą cierpienie, bliską każdemu człowiekowi, ale z drugiej strony
prezentuje się także jako wzór męstwa i hartu ducha, którym dowód dała poddając
się woli Bożej.
Okres wielkiego postu to czas zadumy,
refleksji, rozważania męki i śmierci Jezusa. Jest to czas naznaczony
intensywnym wysiłkiem duchowym, byśmy nie wyzbyli się naszego człowieczeństwa i
naszej wrażliwości na słowo Boga i obecność innych ludzi.